Ben, aniden çıkan
İstanbul rüzgarına
inanmıyorum…
Kim bilir nerelerde
kedilerle koşturup
oynamıştır,
süzülen martıları
Korkutup kovalamıştır
gün boyu…
Gecikince aklına esmiş,
Aniden uçup gelmiş
Köşenin başına…
Unuttu elbete
Randevumuz olduğunu
Nefes nefese…
Oktay Ercanlı
2005 sayısında yayınlanmıştır.
