Kitabımı bitirdim
Böylece bitiyor benim
Çoktandır bitirdiğim
Hayatım da
Sanki bir ilaç biriktirmişim
Her uykusuz gecenin sonunda

Genç yaşta bile
Aksini düşünmedim asla
Ölümden bahsederken
Yalan karışmadı yazdıklarıma

Biliyorsun,
Dindar biri sayılmam yaşadığım hayatla
Çok az eğildi alnım
Ahşap masama korkuyla yapışmaktan başka
Gerçi az şey değildi
Onca günah arasında inancını korumak da

Beni sevdiğini anlamak için
İnkâra kalkışmak, Tanrıyla bir oyunmuş aramda

Merak edenler çıkacak
Geride bıraktığım kelimeyi
Bir anlamını söyleyeyim
Sadece bir kez yaşananların hepsi
Seni yaralamışsa
Dönüp değiştiremezsin ki

Belki de cesaret işi
Bir yolunu bulur tersine çevirirsin
O en acı veren deneyimlerin özlerini
-Benim için mümkün değildiYaşamın iyi kalplilikle verdikleriyse
Yeni günler için esinler seni
Varsa ertesi sabaha uyanma isteğin

Zayıfların
Zayıflığı üstünde dönüyor dünya
Bunu bilmeni isterim
Ve adalet vaat ediyor Tanrı daima
Şu var ki, ikisi bir araya
Gelmemişler hiç hayatla

Ve iyiler, iyiliğin gücüyle
Üstünlük taslar sana
Yaralar, yargılar hatta
Tanrıdan rol çalmış maskelerinin
Açığa çıkardığı
İkiyüzlü bakışlar ve imalarla
Bu nasıl inanmışlıksa

Ölmek
Ebediyen kaybetmek
Bir kadın tarafından
Sevilme ihtimalini
Başka bir şey değil aslında
Buydu söyleyeceklerimin en önemlisi

Bir kadın…
Dürüst olmak gerekirse
Sevmesini umduklarının hepsi
Umutsuz bir şarkıda farklı değil ikisi
Az önce iyiyim dedin
Ben de benzer şeyleri
Geç oldu artık
Üzülme bunu bulduğunda

Cevdet Karal

Uzaklaşacaksın benden, biliyorum
Adım atar gibi çocukluktan ergenliğe
Gelişip serpilecek bahanelerin

Ben sevgine layık değilim!
Bu olacak ilk söyleyeceğin,
Belki farkında değilsin
Bununla ne demek istedin

Gün gelecek, yeter diyeceksin
Gözümü güneşe benzettiğin,
Kırılsam da altta kalır mıyım,
Gece göğünü yırtan şimşeğim!

Sen karanlık birisin diye,
Ekleyeceksin sözlerine,
Hiç reva mı beklemek
Yarın kırışacak yüzüme,
Yatağında üzgün bedenimi
Isıtmıyor gözüm, güneşse de

Yaz ve kış gibiyiz, diyeceksin
Sen yaşlandın, ben gencim
Hesabını tutmaya başlayacaksın
Bana cömertçe verdiklerinin

Bilmem hükmün ne olur o gün,
O beni sevmekle yetindi,
Ben hayatımı verdim mi dersin
Bir cimrinin avucu gibi kalbi,
İşte bunu demenden çekinirim
Onu sımsıkı kapalı tuttuysam
Sen oradan hiç çıkma istedim

Yavaşça uzaklaşacaksın benden
Katlanılmaz bulacaksın, biliyorum
O çok iyi dediğin yönlerimi
Susuyorsam, konuş diyeceksin
Başına mı yıkıldı dünya senin
Konuşsam, azar gibi sitemin,
Gören olmuş mu bir çiçeğin
Yerini aldığını, onun isminin
İşte mutluluk diye verdiğin!

Adı kolayca anılır şimdi
Gülüşünü benzettim diye
Bana savaş açtığın kişinin
Yılların hatırı yok mu dersin
Seven kadın incitmemeli
Bir erkeği kendisi gibi seveni

Ne desem boşuna artık
Mademki ayrılacağız
Bu kaçınılmazmış aşkta
Onu ölüme bıraksak ya

Cevdet Karal