Alır başımızı gideriz seninle
Yeşiller içinde kırık dökük bir otobüs
Bizi bir kıyıdan bir kıyıya ulaştırır
Büyümemiş iki çocuk gibi biz
Bulanırız el değmemiş sevinçlere
Tırmandığımız kayalar
İçimize işleyen karadeniz rüzgârı
Az az ısıtan güneş
Çocuk çığlıkları
İkimize de aynı şeyi düşündürür
Benim bu düşlerim besbelli
Hiç gerçekleşmeyecek dersin
Ben boşuna kuruyorum deli gibi
Böyle der gönlümü yaralarsın
Ayrılırken yüzün yüzüme işler
Ellerinin izi alır ellerimde
Ne zaman bir olmazı anlatsan
Okyanuslar çöle döner içimde
Afşar Timuçin
