deriiiin bir iç çekişe öykünme, ya da çocukluk işte…
okun gösterdiği yerdi şehrin kalbi
düştü, ürkek bir yetimlikle titredi ellerim
içimde yanmaya başladı morg
hangi sayfasına sığınsam tarihin
bir ölüye fresk oldu gözlerim
artık babam sümbül kokan toprakmış
levhi mahfuzun tarihi kadar eski
ki bir temmuz sabahı açtık ölüme kapımızı
albumin kokusuyla uyanmıştı servisler
ve rahvan yılkıların manidar gözleri
bizi buluşturan tabut kadar hızlı geçti
titrek bir sis kadar çabuk dağıldı vefa
kesildi soluğu saçları kınalı bir kadının
ve son buldu baharı kelebeklerin
bekliyoruz sonbaharı ansızın kopacak bir fırtınayla
çünkü sütten kesilen toprağa döküldü hicran
turuncuya çalınca maun tabutlar
Işıldıyordu yüzün ve ölüyordu
uzuyordu gölgen hiç durmadan
şükür inanmıştın Allaha ve uhrevana
iyi ki yazılmıştı epriyen alnına bu
çok korktum kırılacak diye fay hatları kalbinin
ve devrilecek üstüne karartılmış bir hayat
ve elvan elvan bir nifak yağmuru
zamansız özledikçe seni, gönlüme nakış,
sana yasin; ve yetim çocuklar için
ve nunu sakin kasesinde yepyeni umutlar biriktirdim
çöl yetimi bir sevdasın sen şu bükük boynumda büyüttüğüm
hiç duymayacağını bilebile şiirler söylüyorum sana
yetim ellerimle okşarken toprağını gurbet ellerin
hem ölü babalara şiir yazmak, uzayan gölgelere sarılmak
ve uzanmak kelimelerin hevengine
efsunkâr bir şeytan aldatmacasında
giderir belki susuzluğunu yetim ve haylaz çocukların
ben de kanmaya hazırdım hayata
hayatı ısraf etmeye mezar başında bir çeşme tasında
bir ben miyim susuz kalınca sözünden cayan
babam öldü ve senin de sözlerin yetim kaldı buhari
şimdi Küfe’li ne derse desin, Basra’lı ne eylerse eylesin
bozuldu silsilesi hayatın
ve zayıfladı ilk senedinden sahihiniz; ey Müslim Ey tırmızi!
ah canansın Ebu Derda sana asla kıyamam
babam severdi seni….
Kâlû; belâ demiştik ancak sözümüzü çiğnedik baba
hepitopu bir kelime ısrafıdır bu
nolursun çok görme bana
eksikler tamamlanınca yeni gözler yaratacağım
bir çoğunu bir sabah namazı vaktinde
ve yeni sözler vereceğim bir daha şiir yazmamak adına
sen de alınma Allah’ım
bu duadır ve yanıyor içerim
“ rabbim babamı başa sar..
ve biraz da öyle dondur”
Hasan Tan (Pejmurde Dilim)
