…
mesele dostum
yenilirken yenmiş gibi durabilmekte
yenerken de yenilmiş gibi olabilmekte
kuru tahtaya düşen toprağın
son diye fısıldadığı güne kadar
toprak anamızın
bütün yenilgileri
yenmeleri
kanı da
göz yaşlarını da
sevinç çığlıklarını da
örteceği güne kadar
…
***
Yalnızım.
Bir manastır gibi yalnız ve günahkar,
ıssız bir telgraf direği gibi başında dağın,
bugün
dünyaların, kentlerin sonsuz gürültüsü içinde
