1.
Kendi geldi, çağırmadım..
Tam akşamın ahengi
Sinerken usul masaya
Geldi kondu kerata
Konuk ya, hoş beş ister
Dedim ama susmaz ki!
Yoksa iki çift sözü
Çıkarıp da zuladan
Koymak mümkün önüne..
Baktım olmayacak
Döndüm ben de kuşçaya
Sonrası bi sohbet bi sohbet!
2.
“Kuş kardeş”, dedim bir ara,
“Şakırız da sabahacek
Sonrası n’olcek?
Gün ışıdı mı öteden
Aklın fikrin yuvanda:
Börtü böcek bitmiştir,
Susamıştır yavrular,
Hele dişi çenesi!
Yani ki gideceksen
Niçin kondun a kuşum
Masamdaki huzura!”
3.
Böyle dedim, demedim
Bir ‘pırr!’ sesi ardından
Kaldım yine kendime
Okkalıca bir sözle:
–Çoğu tek’e dermede
Ne de insan beyni bu!
Var’sın, var’ım! Gerisi
Tüyce zahmet, gidene!
4.
O akşamdan geriye
İki telek yadigâr;
Sürtmesin kimse diye
İki ayrı kutuda
Serdar Ünver
