Claudia, bu şiirleri sana sunuyorum, çünkü sen onların
sahibisin.
Basit şiirler yazdım, anlayabilmen için.
Yalnız senin için bunlar, ama ilgini çekmezse,
belki bir gün tüm İspanyol/Amerika’da
yaygınlaşacaklar…
Ve sevgiyi hiçe sayacaksan, bu satırların bana
yazdırdığı,
düşleyecekler böylece başkaları bu sevgiyi, kendileri
için yazılmış olmasa bile.
Ve belki o zaman göreceksin, Claudia, bu şiirlerin
(nasıl yazıldığını, seni elde etmek için) öpücükler
uyandıracak
diğer sevgili çiftlerde, okuyanlarda,
öpücükler, ozanın senin içinde uyandıramadığı.
…
Seni yitirdiğimde, ikimiz de yitmiştik:
ben, çünkü sendin, en çok sevdiğim,
ve sen, çünkü bendim, seni en çok seven.
Ancak, sen benden daha fazla yitiriyorsun:
çünkü ben, bir başkasını sevebilirim, seni sevdiğim gibi,
ama seni, hiç kimse benim gibi sevmeyecek
…
Bana dediler ki, sen başkasını seviyormuşsun,
odama gittim
ve hükumete karşı bir yazı yazdım,
bunun için şimdi hapisteyim.
…
Ben bildiriler dağıttım,
haykırdım sokaklarda: Yaşasın Özgürlük!
Silahlı polisleri kışkırttım.
Nisan-Ayaklanmasına katıldım:
ancak, senin evinin önünden geçerken betim benzim
uçuyor, ve senin bakışınla titriyorum.
Costa Rica’dan bu gülleri kabul et
Myriam, bu sevgi şiiriyle:
şiirlerim sana anımsatacak, güllerin
çehresinin seninki ile aynı olduğunu; güller
sana anımsatacak, sevginin kesilmesi gerektiğini,
ve senin çehren eriyip gidecek, Yunanistan ve Roma gibi.
Artık sevgi olmayacaksa ve Costa Rica’dan güller
sen, Myriam, bu hüzünlü türküyü anımsayacaksın.
…
Sen bir dörtlük bile haketmedin.
…
Yığının içinde yalnızsın
ay gibi yalnız
ve güneş gibi yalnız gökyüzünde.
…
Dün gördüm seni sokakta, Myriam ve
sen bana güzel göründün, Myriam,
(ama nasıl anlatsam, nasıl bir güzellik gördüğümü!)
Sen bile Myriam, sendeki bu güzelliği, ne
gözlemleyebilirsin
ne de benim için bu kadar güzel olabileceğini, tasavvur edebilirsin.
…
Sen beni düşlerimde görmeye geldin
ancak bu boşluk, sen gittikten sonra geri kalan
bir gerçekti.
Hiç kimse bana yakın değil
senin kadar, her şeye karşın seni
uzun süredir yalnızca
düşlerimde görebiliyorum.
Ernesto Cardenal
Gecede Sözcükler Işıyor / de Yay. 1986 Çeviri: Mehmet Ünal
