Hani bazen özlersin, burnunun direği sızlar,
Atlayıp bir gemiye sevdiğine varmak istersin,
Hiçbir rüzgâr el vermez,
Etrafında buzdağları sıralanıverir,
Hani bazen sevmek istersin, kalbin yerinden çıkacakmış gibi,
Tutup ellerinden yıldızlara varmak istersin,
Hiçbir rüzgâr el vermez,
Etrafında karadelikler sıralanıverir,
Hani bazen mutlu olmak istersin, balon görmüş bir çocuk gibi,
Koşup çiçeklerin üzerine atmak istersin kendini,
Hiçbir rüzgâr el vermez,
Etrafında dikenler sıralanıverir,
İşte tam da o zaman, tam o zaman,
Şöyle bir silkelen,
Kalbine gel,
Tozu dumana kat.
Adem Özbay
