I
Damlara bakan penceresinden
Liman görünürdü
Ve kilise çanları
Durmadan çalardı, bütün gün.
Tren sesi duyulurdu, yatağından
Arada bir
Ve geceleri.
Bir de kız sevmeye başlamıştı
Karşı apartmanda.
**
Böyle olduğu halde
Bu şehri bırakıp
Başka şehre gitti.
II
Bu şehri bırakıp
Başka şehre gitti.
*
Şimdi kavak ağaçları görünüyor,
Penceresinden,
Kanal boyunca.
Gündüzleri yağmur yağıyor;
Ay doğuyor geceleri
Ve pazar kuruluyor, karşı meydanda.
*
Onunsa daima;
-Yol mu, para mı, mektup mu?-
Bir düşündüğü var.
Orhan Veli
