Her Kadın Kendi Ağacını Tanır

Sana geldiğimde

Kanatlarını, 
Siyah taşlarla örülmüş 
O ıssız şehrin üzerinde açacak, 
Bulduğum bir ağacın dallarına tüneyecek 
Ve acıyla bağıracaktım. 
Her kadın kendi ağacını tanır. 
Uçtum o gece. 
Karanlığın girmeye korktuğu şehri geçtim. 
Gölge olmayınca ruh yalnızdı. Uludum.
Bejan Matur

Bir yanıt yazın

E-Posta adresiniz yayınlanmayacaktır.