gölgesi vuruyor Zaman’ın
ilk yazdan kalma bir şiire
sordumdu: bir soruyu mühüre
ve beni sana üşürten nedir?
seni ağzımın ağzıyla öptüm
ve elimin eliyle okşadım
andolsun, bir dokunuşla seni örterim
üşür tenim, çünkü aşk
üşür köpüre köpüre
işte gün serinledi bende
aşklarda dururum biraz
seni şiirlerimle gölgelerim
yazları devire devire
ne zaman bir suya eğilip baksam
orda suyun hayalini görürüm
yüzümü uçura uçura yürürüm
Zaman’ı gezdire gezdire
vururum bir gölge gibi kendime
Hilmi Yavuz
