Ey , büyülü zamanlardan kalma güzel koku ,
Büyüle beni yine , çel aklımı;
Tatlı yelin içinde uçuşurken ,
Bir sürü uçuk kaçık ayartı!
Neşeli bir istek çağırıyor beni ,
Epeydir unuttuğum hazlara.
Ey , büyülü zamanlardan kalma güzel koku ,
Büyüle beni yine , çel aklımı;
Tövbe ettim huysuzluğa ve somurtkanlığa ,
Işıklı penceremden dört gözle bakıyorum;
Uçsuz bucaksız , sevgili dünyaya.
Ve hayaller kuruyorum , beni götürecek o güzel manzaralara;
Ey , büyülü zamanlardan kalma güzel koku!
Otto Erich Hartleben
