dirimin inceliğini yazdığım monodram bitti
ve içimdeki deniz çekildi
kurudum
tuzum hasret yığını
sol boşluğum ferfecir
yemen ellerine s a v r u l d u m
yoluna kurban olduğum
farkında değil miyim sanıyorsun
ustaca gözlerimden çekilmiş
zamanın ağında
bilirim, gösteri balıkları yaşamaz artık
çırpınış balıkçıl kuşlar için bayram sofrası
bin kıratlık inciyi kaybederek yaşamak
karada mercan beklemektir, farkındayım
aslında bana sorarsan en zor olan da bu
gazze iklimine benzeyen havayı
böyle durağan; tek başına, direnerek solumak
hayat! durma
bana bir yağmur bulutu ısmarla n’olur
karla karışık bir melodram
iyot kokusuyla bezenmiş inziva da olur
kuzeydeyim
içim dışım karagöz perdesi
gör bak telvem kuru, ruhum çorak
beni çöz, beni bu sahneden indir
yüzümü yağmur taşı gibi ummâna
göğün aynasına
n’olur
aşkolsun de, kıbleye çevir
Temrin/48 Nisan 2012
Fatih Yavuz Çiçek
