1.
dışarısı soğuktu
içime açıldım
bir ten, bir daha
böyle böyle dönüştüm
bıraktığın boşluğa
geçecek dediler
ölüdür gömülecek
yastır bitecek
bir kez ölen
bir daha acı veremeyecek
ben seni ölürkenki
ben seni giderkenki
acıyı besledim
bildim, doğurduğunu insan
asla gömemeyecek
2.
dünya
ağır ve ağrılı
bir hatıra
batıyor etime
derine daha derine…
sevmekse, dünya yaraya dönüşünceye
3.
dünya soğuktu
yeryüzü oyuğunda
başıboş buz kütlesi
içinde ölüsünü gezdirenin
olmuyor dışında kimsesi
bende açtığın yara
sende kanasın istedim
istedim bıçağın ucu
sana da değsin, senin de tenin
kalmalarda çürüsün
öfkeyse öfke, seni
körkuyulara atacak denli
sevdim
4.
ayağımdaki taşla
düştüm buraya
dedim sabırdır taştan murat
vurdukça kıyıya dalga
ben kırıldım
su kırıldı
kuyum dolmadı
kuyum dolmadı
dağ olsa susmaya
kum olsa ayrışmaya
denizdi;
ne gitmeye
ne kalmaya
üzüm de mi böyle acır
kan olup testiden sızmaya
5.
eski bir zaman taşı
çınlıyor ceplerinde
sen gidiyorsun ve şehir
ejderha kaftanıyla
yürüyor sur diplerinde
ben o taşı
göğsümdeki çivi izi
ve bin yılın elleriyle
okşamıştım
ben o taşı sevgilim
canımdan koparmıştım
olur da bir boşluk
bir boşluğa denk düşer
yeryüzü bedeninde zonklarsa
taşımı ellerinde bul istedim
kinse kin,
senin de ırmağında kanlı bir gelin
duvağını bırakıp gitsin diledim
6.
Boş bir kubbede çınlıyorum
bir kez dışıma çıkan
bir daha sığmıyor bana
denizini yitirmiş kara lanetiyle
çarpıp duruyorum yeryüzü duvarlarına
bu gezegende hayat var mı bilmiyorum
kimse kimsenin şifresini çözemiyor
kimse kimsenin oyuğuna giremiyor
gökyüzü aşağıda kalmış, görünmüyor
bu gezegende hayat var mı?
kimse bilmiyor
bense hâla seni seviyorum
7.
bense hâlâ seni seviyorum
bu gezegende hayat var
diyebilmenin biricik yolu buymuş
gibi geliyor
başka dil bilmiyorum
bu yüzden bir yara gibi seni
kendimde gezdiriyorum
yara taşa dönüşüyor
taşımı elliyorum
taşımı elliyorum
çıkıp içimden
taşımı seyrediyorum
8.
uzağından geçen tren
geceyi titrettiğinde
ayışığı bir dağın
içine eridiğinde, dünya
kızgın bir eriyik gibi
damlarken oyuğuna
sen bende ölmeye devam edeceksin sevgilim
benden söktüğün taş
bir daha geri gelmeyecek
yeryüzü bunu bilecek
sen bilmeyeceksin
sen bilmeyeceksin
Çiğdem Sezer
