ve yüzünü alıp çıktım. öğleye doğruydu
çıkrıkçılar yokuşuna yağmur yağıyordu
ellerin ellerimde sessiz yürüyorduk ve
kapkara bir oğlan durma bize bakıyordu
tuhaf uzun bir sokaktı ve ben susuyordum
bir kız memelerini bırakıp gidiyordu
âşıktım ve hep seni soyuyordum aklımda
bir adam çarşıyı üstümüze kapıyordu
kadınların kızların ardından gittim durdum
öptüğüm yerlerin içimde durulmuyordu
üç kez yokuşu indim çıktım boncuklar aldım
kocaman kırmızı ağzın ki hiç bitmiyordu
akşama doğru bir aşçı dükkânına girdim
sana benzeyen incecik atlar geçiyordu
sonra birdenbire büyük bir sessizlik oldu
bu dünyadan ilhan berk geçti dedim yürüdüm.
İlhan Berk
