cenaze şiirimi bir şair kılmalı
ve mezar taşıma:
“bunca bedene hafız hayat,
demek beni de unuttun”
yazılmalı
üç nefes daha büyüsem, yerçekimi
ayaklarıma dolanmazdı belki
topallayarak üşümezdim
kızıl kiremit bir evin içinde
nar kokusu olurdu tank ve top sesi
geride hiç masal bırakmadınız
büyür çocuk masallarında
kimyasal başlıklı kız
ağzımı ölen bu şehrin ağzına dayayıp
köpek havlamalarını ısırsam,
cüretkar cüceler büyütsem dilimde,
hücre’lerimin kapılarını üstüme kapatsam,
tenine gömdüğün mayınlara basmaktan korkmadan
nalları nasır bağlamış atımı sürsem
yüzündeki dar patikadan
yalancı şahitler üstüne yemin ederim ki
doğmam bir daha
cenaze şiirimi bir şair kılmalı
ve mezar taşım sökülüp atılmalı yerinden
hiçbir şey bizim değil artık
Yako Asdeso
