Minnet Her şey ama her şey için minnettarım sana:Hırsın gizli ızdırapları için,Gözyaşlarının acısı ve öpücüğün zehri için,Düşmanların intikamı, dostların iftirası içinBir çölde erittiğin ruhumun yangını içinHayatta aldanmış olduğum her şey için.Sadece öyle yap ki, bundan sonraSana daha fazla minnet duymayayım. Lermontov
Kategori: Şiir
Şub 23
Kaçırılan Fırsatlar
Yavaş yavaş o zehir bütün kana yayılır.Ne çaba, ne de başarısızlıktır insanı yoran.Tortu kalır, tortu kalır ve insanı öldürür.… Ne açık görüşlü olman, ne de sindirimindirYaşamanın gereği sonuçları öğüten.Yavaş yavaş o zehir bütün kana yayılır. Kocamış bir köpeğin kanını akıttılar,Gene de bir ay sürdü şehveti yeni kanın;Tortu kalır, tortu kalır ve insanı öldürür. O Çin …
Şub 23
Sahibini Arayan Şiir
şairane bir tebessüm bıraktım yüzünüze bir hikayeden ibaret değilsiniz artık şiir var peşinizde o benim Bir ayna kadar bensiniz tenim gibi üzerimde eminim üzülürsem ve dolarsa gözlerim bir damla yaş süzülür sizin de yüzünüzde tebessüm bulaşıcıdır şiiriniz emrinizde bir hikaye şiir oldu sayenizde s a y e n i z d e Daha nasıl sevebilirdim …
Şub 23
Günlerin Bulanık Sularında
Kalabalık, kabarık şehir; çok şehir, çok beton, yok: İnsan… Çok: Şehir; hiç: İnsan! Sevgileri güneşte çekmiş, ruhları eprimiş ve ihanetlerini cüzdanlarıyla besleyen hiç insanlar,geldiler; milli piyango ve otobüs biletleriyle kürdanlarıyla, balgamlarıyla, ayakkabı bağlarıyla nüfus cüzdanlarıyla, “kazı kazan”larıyla, visa kartlarıyla, maskeleriyle, markalarıyla… Güneşin heybetine bakmadan ve aldırmadan rüzgârın zarafetine… Birer küfe gibiydi omuzlarında hayat; her biri …
Şub 23
Ucundan Tutarak
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.“O olmazsa yaşayamam” demeyeceksin.Demeyeceksin işte.Yaşarsın çünkü.Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.Ve zaten genellikle o daha az sever seni,Senin O’nu sevdiğinden.Çok sevmezsen, çok acımazsın.Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini…Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.Senin değillermiş gibi davranacaksın.Hem hiçbir …
Şub 23
Bu Gece
Damla derya olmuştur aslına dönüşünde.Dönüşen damla artık yokluk aleminde. Varlığını feda etmiştir beka alemineVarlık sevdasını yitirmiştir son deminde Ey sevgili bak, bana neler söylettin, dem bu geceTen postundan öte görmeyi nasip ettin bu fakire. Yanan ben sandıydım gördün mü bak canım içre.Meğer bir yakan varmış gördüm canımı candan içre. Ah dostlar gafletler yağar benlik derdine …
Şub 23
Bazı Gecelerin
Bazı gecelerin sabahı yoktur Yalnızca karanlık olarak kalırlar. Bazı ayrılıkların dönüşü olmaz Giden gider Borçlarıyla yaşar kalanlar. Geleceği yoktur bazı kalplerin Aşk uğramaz onlara bir daha Tek bir hatırayla yaşlanırlar. Bazı pişmanlıklar uzun sürer Zamana yayılırlar. Kendinden kaçanlara Saklanacak yer kalmaz dünyada Gün gelir kendileriyle tanışırlar Asıl yalnızlık o zaman başlar Hayata geç kalmıştır kendine …
Şub 23
Kırgın Arkana Bakma
O şehrin salıncakları düşürdü çocukları İtfaiyecileri sözleştiler yangınla Irmağının kıyısına çadır kuramam artık Elimi uzatamam kapı tokmaklarına Çarşafları kirli artık, yatamam otelinde Çaylarını içemem bildik park kahvesinin Irmağının kıyısına çadır kuramam artık Halam beni bir daha o şehre beklemesin O gün düşürdüm cebimden, getirmesin bulanlar O şehirde çektirdiğim son hatıra resmini Artık her yerim üşüyor, …
Şub 23
Yabancı
“…bütün zamanların, en yalnızıyım ben ve masalların, en kırılgan figürânı kendi ihtilâlinin kahramanıyken gecenin mağlup kumandanı…” l ve sen, en aydınlık izleğisin o karanlık şehrin engin kıyıları, sessiz ve de dingin mahşer yerine benzeyen güncelerde sahibini arıyor, asude dizelerin gecenin düğümünde filizlenen ve güne ün düşüren kalabalık bir kimsesizlik sanki “için” kaynağı bilinmez ve derin, …
Şub 23
Ama Hiç Ağlamadım
Gözleriniz geçti yine Adınızın geçemediği bu şiirden Ve çatlamış haritaları geçti şehirlerin Ellerimi haritalarda Kaybettim İçimde bir yığın hırsız İçimde bir dolu tıkırtı Kendimden sesimi çaldılar Dudaklarımın bittiği yerde Gözlerim kaldı Ama hiç ağlamadım. Ağlamadım Eksilttim kendimi Benim dudaklarımdan düşüp kırıldı Bütün kadın ve sokak isimleri İçimde onca yalancı kuş İçimde bir avuç cam kırığı …