Kategori: Kar Şiirleri

Şub 23

Ağrıyınca Kar Yağıyor

Ağrıyınca kar yağıyor bu seziş saatindeparmaklıklar sessiz ve ıslakken tüm solgunluklaruzaktı oyunların sonuna zamanyaratılmışı kullanan saklı gözlerinden biriyleyol aralarına gizlenmişi düşürüyor yavaştan. Bu nehir sürükleyişiyleve o ince ıslaklıkla yaşamarengarenk karartılardanve bir sonbahar ölüsünden tırmana tırmanayüzleri yüzlere gizleyip bir bakıvermekti uzaktansoluk soluğa kapanan gölgelerinaralanmadan yığılan yankısında içten içe –bir denizse kırılıverdi gözlerimde. Geldiğim yer yürürdüve artık …

Devamını oku

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar

Şub 23

Kış

Yine kış,Yine şems-i mesâda, ah o bakış,Yine yollarda serseri dolaşanAşiyansız tuyûr-ı pür-nâliş… Tehi kalan ovalarSükût eder sanılır mevsimin gumûmuylaHarab olan sarı yollarda kalmamış ne gelen,Ne giden,Şimdi yalnız kavâfil-i evrâkMütemâdi sürüklenir bir uzakUfk-ı pür-ıztırâb u nevmide. Yine kış, yine kış,Bütün emelleri bir ağlayan duman sarmış… Ahmet Hâşim

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar

Şub 23

Edebiyatta kış kokusu

Büyük bir uykunun mevsimidir kış. Yalnızca doğa değil, insanoğlu da onunla birlikte bu uykuya hazırlar -bedenini değilse de- ruhunu. İlkbaharın sağaltıcı neşesi, yazın baştan çıkarıcı enerjisi ve sonbaharın hüznünün ardından, kış bir teselli gibi geliverir. Şimdi ruhu uykuya yatırma zamanıdır. Uyumanın ve unutmanın zamanı… Tıpkı Ahmet Muhip Dıranas’ın da dediği gibi “Beyaz dokusunda bu saf …

Devamını oku

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar

Şub 23

Ayran

Köyden istasyona giden yol, eriyen karlarla diz boyu çamurdu.İki mızrak boyu yükselen güneş, tarlaları hala örtenkarların üzerinde pırıltılarla ve göz kamaştırarak yanıyor, fakatyoldaki pis su birikintilerine vurunca donuk sarı bir renk alıpboğuluyordu. Kocaman ve altı çivili kunduralarını çıplak ayaklarına geçirmişolan küçük Hasan, sağ koluna aldığı güğümü, ara sıradinlenerek sürüklemeye çalışmaktaydı. Bazan sol elindeki çinkomaşrapayı yere …

Devamını oku

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar