Dünyanın en uzun hüznü yağıyor Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne Kar yağıyor ve sen gidiyorsun Ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun Belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimiz O insan ve tabiat çağını Dön bana ve dinle Kuşlar uçuşuyor içimde Loş bir …
Kategori: Kar Şiirleri
Şub 23
Sis
Göğsümden geçerdi göç yolları kuşların. Yaşadım mı, düş mü,hayal mi ne kadar uzak. Bir başka kalpteki yerin kadardı hayat. Neyin peşine takılıp geldim bu bilinmeyen yereunutmanın sisini aralayan şaman!Ey Kuzey yıldızı!Kaybolan geceye yolunu gösteren şamdaniçimin karanlığında korkan çocuğu koru. Hatırayı saklayan eşyanın eskimiş yorgunluğuyazlık sinemalar, taş plak, radyolu günlerve kalbin ilk ağrısıbir başka kalpteki yerin …
Şub 23
Düş
…Dördüncü resimSoldan sağa sıraylaBelkıs, General, Esrar, Kaymakam, Vali ve…Ve den sonraki resim kesilip atılmış.“Bu resim neden eksik” diyen torunNenesine pür dikkat kesildi.Nene:“Hiç bir resim tamamlanamamıştır”Dedi usulcaO an bir iç geçiripTorunu kucağındayken son uykusuna yattı.Esrar:“Neneciğim!” diye fırladı düşünden pencereye“Sirkeciye kar yağarken penceredenSenin sokaktan geçtiğini düşlemek güzeldi” Murat Solgun
Şub 23
Kar Yağışı
Yalnızlığın sesinden bir resim yaptımKaranlık kalabalıklardan süzdüm ışığını.Akşamüstleriyle boyadım vazgeçen ağzınıParmaklarını uzattım gece suları gibi ıssızSalkımsöğütlerden bir beden çizdim usulHiçbir rüzgarın duruşunu bozamadığıBütün yağmurları topladım yapraklarına.Sonra tüm yolcuların silindiği bir ufukÖrttüm kakülleriyle alnının üşümesini.Puhu kuşlarının avazını yerleştirdim dudaklarınaUzanıp uzanıp öptüm sonra acıyla.Gözlerini kapalı çizdim görmesinler diye kimseyiMadem görmeyecekler bundan sonra beni.Astım saçlarından odamın boşluğuna… Uzun …
Şub 23
Yitik Bahar
Hayat, kar altında kalan baharÇiçekleri üzerinde ölüyor en bereketli ağaçlarÜretkenlik dört duvar arasındaKar yağıyor bahar dallarına Üç bin yıllık hayatın bilgesiSevene acı veren, bedeni bal ülkeIşıklarının ardından solup gidiyor insanlarKar yağıyor güneşli kirpiklerine Yalnız sevda ve kocalma hüznünü yakıştıran ozanKarşında bir sigara içip ölebilirdikİlk sen mi soldun böyle uzak toprağındanKaradeniz’de yatanlar, adları yitikBoyna dolanan kent, …
Şub 23
Bir Yolculuktan
Kar, ufkumuzu genişletiyor.Adresler arasında Şubat ayının adresine rastlıyoruz, Böcekler arasında uykunun sesine. Yıl, sıcak ağılına bir tipi olarak çekiliyor şimdi. Anmamak olmaz Osip Mandelştam’ın mısralarını: “Petersburg’da buluşacağız yine Güneşi oraya gömmüşüz gibi.” Bir kızakla taşıyoruz acılarımızı, Yamaçlardan hız kazanarak iniyoruz kendi içimize, Kurt izleri arasında bir çılgınlığın yıkıntılarına rastlıyoruz. Anmamak olmaz yazılmış güzel şiirleri, Bağışlayan …
Şub 23
Nirvana
Geleceği pek parlak değildi.Sebepsiz dolanıyordu.Kuzey Carolina civarındaOtobüsle bir yerlere gidenGenç bir adamdı işteKar yağmaya başlamıştıDağlarda küçük bir kafedeMola verdilerGenç adam tezgahta oturduBir şeyler ısmarladıGelen yemek harikaydıKahve de.Garson kız tanıdığıBaşka kadınlara hiç benzemiyorduBozulmamıştı.Doğal bir mizahVardı her halindeAşçı deli deli konuşuyorduİçerdeki bulaşıkçı gülüyorduTemiz düzgün bir gülüşleGenç adam camlardan kara baktıBu yerde sonsuza kadarKalmak istedi canıİçine tuhaf bir …
Şub 23
Veda
içimdeki kırık dökük camdan kuleyıkıldı, sokak aralarında kar tozuttu,geçtim bir daha bu yollardanyüreğim kederle dolu ah! elimde olsa toplardım yineiçimdeki cam kulenin parçalarınıyeniden kurardım özleyerek incelik taşıyan sözcükleri geçti, ah geçti aşk duraklardansuya kar taneleri düşüyorduben bir otobüsteydimcamlar buğulanıp üşüyordu Ahmet Ada
Şub 23
Karda İzler
Karda izler bırakıyorum avcılar peşime düşsün Bir uçurum kıyısında vursunlar beni ki dünya Uğuldayıp duran bir uçurum değil miydi zaten Karda izler bırakıyorum avcılar peşime düşsün Adımı yazıyorum kar üstüne ve ıslığını çığlık Gibi incelterek yetişiyor ardımdaki tipi bana Siliyor adımı bir dal kırarak çam ormanından Geçmişim kar sessizliğiyle özetleniyor artık Anılarım buz tutmuştur aşklarım …
Şub 23
Hüzünce
dallar kırılırkenince bir sızı güvercin kanadında uzun bir hayatın yorduğu baba sessizlikle dinlendiriyor gözlerini ve şubat ömrünü yarılamışken kar kokusu eşliğinde işaret bekliyorkervan her şey dönerken aslına fatiha af dilemedir baba adına. M. Aşır Karabacak