I.
Öğret bana
Öğret bana
Okumadan evvel yüzünü
Hiç şiir okumadım ben
Ve buğday tenini keşfetmeden
Harabeydi bu dünya
Öğret bana kadın dilini
Bilmeme rağmen sevgiyi
Hiçbir şey bilmiyorum
Ezberlediğim halde halk şiirleri
Ezberlememişim hiçbir şey
İstediğim halde Çin’deki ilmi bile
Fakat Çinli kadınlar
Çay ikram ettiler yalnızca
Öğretmediler sevgiden bir şey
Öğret bana
Öğret bana
Aldığım diplomalar
Gördüğüm eğitim
Hayaldi tamamen
II.
Okut beni küçük bir öğrenci gibi
Nasıl cümle kuracağımı göğüslerinden
Dudaklarından nasıl öpücük yazacağımı
Resmet bana şu yapraklar üzerine
Nasıl hurma olur kalçası bir kadının
Nasıl tavan olur kadın saçı
Ve nasıl şemsiye olur
Halk şiiri
Yaz mevsimi
Ve azarlama
III.
Başla benimle ilk satırdan
Başla ilk kaymaktan ve ilk kardan
Koltukaltı tüylerinden başla
Çetrefilliğinden bileziklerin
Üstünden başla örgülerin
Dilersen altından başla
İçime giren ve gezinen saldırgan kokudan
Başlangıçtan itibaren başla
Çünkü ben
Kadınlarla olmasına rağmen tarihim
Cevabını bilmiyorum
Nizar Kabbani
