Dalında bırakmış kendini bülbül
Durmadan üzüntüsünü yinelemeye
Şarkısında bulamadım hiçbir hile
Tuhaf gelen ezgisine
İnsanlar dolduruyorlar plaklarını şiirleriyle
Plağı bülbülün işte bahçesi
Bir aruz vezni var bülbüllerin: O da köstekliyor düşüncelerini.
Bir şarkısı var bülbülün serbest vezin o da
Saklıyorsan bülbüle acını
Sayıp döker önünde açıkça türkülerini
Saklıyorsan ondan gözyaşlarını
Bülbüle gelince duruyor önünde silahsız
Komşusu yitirdi mi yuvasını
Böyle iççekip duran dolaylarda
Akbaba geçirdi mi kılıçtan dosyalarını
Hıçkırıkla yorumluyor mu ayrılış esenlemelerini
De bana ey yutsamayı yaşayan
Görmedi mi insanlar ruhunun bu hâlini
Bak hele ne tuhaf: yurduna ağlayan sadece bülbüllerdir
Acılarını yitiren insanlar
Nasıl geri getirecekler onları
Şefik Cebrî
Çeviri: Nuri Pakdil
Arap Şiiri I-II Güldeste / Edebiyat Dergisi Yayınları
