Damla derya olmuştur aslına dönüşünde.
Dönüşen damla artık yokluk aleminde.
Varlığını feda etmiştir beka alemine
Varlık sevdasını yitirmiştir son deminde
Ey sevgili bak, bana neler söylettin, dem bu gece
Ten postundan öte görmeyi nasip ettin bu fakire.
Yanan ben sandıydım gördün mü bak canım içre.
Meğer bir yakan varmış gördüm canımı candan içre.
Ah dostlar gafletler yağar benlik derdine düşene.
Aşkta erimeyip, firar edip kendi derdine düşene.
Bulamaz kendinde olmayan, bir sevgili düşünene
Acizdir, feda edemez kişi, kendini düşünene.
Ya akla saplanır ya gazaba ya yılmayan şehvete
Bulamaz biaşk asıl maksadını bin yıl geçsede
Ah, ey gönül harap ol hemen yek nefeste
Ya nasıl bakarsın göremeyen gözlerle.
Eğlensin nefsim burada bunca görünenle
Görünmeyen hesap sorar son gördüğünde.
‘Eyvahlar olsun’ kar etmez ki son nefeste
Sorar can-ı canan ‘Ben senleydim sen kimle?’
‘Öldürüp öldürüp diriltirim istemesen de’
‘Feryadı terket, Hakk teslimim sana’de
‘Karanlık ile aydınlığı tek bir ettim sana’ de
‘Lutf-u kahrını, kahr-ı lutfun ile bir ettim’de
‘Oh, elhamdulillah, öldüm ve dirildim’ de bu gece
‘Sıyrıldım sefadan razıyım cefaya’ de bu gece
Görünmezliğin esrar-ı ufkundayım bu geceBela, razıyım cefanla sefan musavi oldu bu gece.
KZ
