Eki 01

Sürgün

aynı yerde kalır sokak
otel kapısı aynı
masada kalır hâlâ
kopardığımız ekmeğin kırıntıları
ve sokağa bakan
pencerelerin perdeleri
kapadığımız gibi aynı
biz neden
aynı kalmadık sevgilim
el olduk birbirimize

Garbis Cancikyan

-Şu Ömrümün Şubat’ı-

Şiir birbirine benzemeyendir
Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar

Şiir Antolojim