upuzun
sessiz
kaypak
onca yıl
soluk bir resimde kaygısız gülüşün
karlı bir akşamüstü okul çıkışı
soğuk ve ayrılık kokan bir kasaba hatırası
çek al benden “sen” olan ne varsa
dizilir göz bebeklerime alacalı kasım yağmurları
sessizliğin mi kimsesizliğin mi çığlığı
sevdiğim,
tüm korkularını söndürdüm içimdeki kızın
dün gece
kestim nefesimin senle son bağını
usumda,
naçiz siluetin bir de karanfiller
dilimde eskitilmiş kor sevdan
sağır gecenin gözü önünde
…son dua
bağışla emi
Selma Özeşer
