Yolum uzundu biraz, kayalıklar çetindi;
Sona yaklaşınca da gün bitti, akşam indi;
Dediler;”Pek boş yere değil verdiğin emek,
Eriştin demek”
Hazırlık da bir büyük savaş bu yolculukta…
Ne uçurumlar aşmak gerekmiş bir solukta!
Bir cılız su başı da bulsam şimdi tasam yok;
Dayandığım kayaya değemez ateş ve ok!
Yalnız,
Gönlümde bir acı var, adını bulamadım;
Kırık bir kanadım!
Bir şey mi kaybettim ne, ellerim bomboş gibi.
Bir yakuttan kadeh ki varlık, çatlamış gibi.
Ses mi çiçek mi desem;
Işık mı renk mi desem;
Sanki geçtiğim yolda bir şey unuttum.
Şükûfe Nihal Başar
