Bir gün çıkıp geleceğim
Yağmurlar altında şemsiyesiz
Nemden çürümüşse de ciğerlerim
Damlalar gözlerimde buharlaşır.
Kapı çalınışları da unutulur
Aykırı konuklardan, uzak yaşayışlardan
Biraz çekinik
Eskisi gibi vururum kapını
Birden karşımdasındır
Gözlerin bildiğim gözlerin değilse
Bakma bakamam
Anlarım yanlış kapıdır çaldığım
Bir gün çıkıp geleceğim
Görünce pencerende ‘yeşil panjurları’
Yüreğim daha bir bende
Çekip gideceğim.
Naim Kandemir
