Bana pan öldü dediler,
Öyleyse kimdi şakıyan sessizce
Kül rengi mürverlerle kaplı
O yeşil vadinin dibinde
Bazen ruhumun büyüsüyle
Canlanan bir kuştu sanki öten
Bazen denizin iniltisiydi
Karada yüregime seslenen
Soluk güzelligiyle cuha çiçeklerinin
Donanmış kırlarda bile
Eski bir acının gözyaşlarına
Rastladım menekşelerde
Walter de la Mare
