En çok yorum alan yazıları
- Son Hatıra — 2 yorum
- Hüzünlü Bahar — 1 yorum
- Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
- Çamur Etkinliği — 1 yorum
Şiir Antolojim
Yazarın yazıları
Şub 23
Yaprağın uzun öyküsü
Dalından kurtulmak isteyen yaprakSonrası, ağaç hasreti çocukluğum. 24 Kasım 2017 Murathan Mungan
Şub 23
Yonga
Her dalgada yalpalayan, gününsuyuna gitmenin tekinsiz salıkülüstür nehir köhne kaderkâğıt üstünde kalmış yongasıonca döktüğü alın terindenyazıp söylemiş de şimdi hiçbiri görülmeyen her kayıp biraz daha kayıp bir diğerinden 10 Ocak 2017 Murathan Mungan
Şub 23
Gün
Hatıralar lafa tutuyor insanıbir sokağın başındabirdenbire büyük bir dalgınlık oluyor hayateski bir yaz açıyor pencerelerinişimdi yağmurunda üşüdüğün sonbahara zamanı arıyor gözlerintanıdık biri kalmış mıdır acabayanından geçip gidenşemsiyelerin sakladığı yüzler arasında rüzgâr pencerelerin yüzünü örtüyor bir birçoğalan korna sesleriyle geri geliyor günşimdi bir sokağın başında nice yazlardan sonra Şubat 2019 Murathan Mungan
Şub 23
Kırıldım sanmayın birinizden birinize
…İnanmasına inanırım dostlarımİnanırım,Rakı sofrasında bile olsa,Beni zaman zaman hatırlayacağınıza Ya sen güzel yârim, nazlı yârim!Bilirim,Sen de çok göyaşı dökeceksin;Beslenmesi lazım değil mi denizin? Kırıldım sanmayın birinizden birinize;Dersem ki size:– Sahiden öldüğüme olursa cevaz,Bana kimse anam kadar yanmaz. Cahit Sıtkı Tarancı(Ziya’ya Mektuplar)
Şub 23
Çoğu insan onları mutsuz eden koşullarda yaşıyor ve gene de bunu değiştirmek için hiçbir şey yapmıyorlar.
Çoğu insan onları mutsuz eden koşullarda yaşıyor ve gene de bunu değiştirmek için hiçbir şey yapmıyorlar. Çünkü güvenli, rahat, rutin bir hayata koşullanmış durumdalar. Tüm bunlar huzur veriyor gibi görünse de insanın içindeki maceracı ruh için kesin olarak belirlenmiş bir gelecekten daha yıkıcı bir şey düşünemiyorum. İnsanın yaşama arzusunun özünde macera tutkusu yer alır. Yaşamın …
Şub 23
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben arasındaki boşluğum ben.Ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada da hayat var…Sonunda ben oyum işte…Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye.Rahat bırak beni odamda tek başıma.Aşağılık bir yer bu dünya. Fernando PessoaÇeviri: Cevat Çapan
Şub 23
Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!
Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!Yelken aç her şeyin her yerde rastlanan olumsuzluğunaGörkemli bayraklarla donanmış o düşsel,Çocukluğunun o renk renk minyatür gemileriyle.Topla pılını pırtını Büyük Yolculuk için!Fırçaların ve makaslarınla ulaşılamayanO çok renkli uzaklığı da unutma. Topla pılını pırtını bir daha dönmemek üzere!Sen kimsin toplumda boşu boşuna var olduğun bu yerde,Ne kadar yararlıysan o kadar …
Şub 23
Fabrika
Fabrika. Üstünde duman tüten bulutları.İnsanlar -cahilyaşam -zor, sıkıcı.Maskesi ve boyalı yüzüyle yaşam,hırlar vahşi bir köpek gibi.Bıkmadan dövüşmelisingüçlü, ısrarlı olmalısın.Çekmelisinaçlığınöfkeli hayvanının dişlerindenbir kabuk ekmeği. Uzak değil bahar meltemitaşlar, tarlalar, güneşin çağrısı…Göklere yaslanan ağaçlarınfabrika duvarındagölgeleri.Nasıl yabancı,nasıl unutulmuşöylesine garip gelir bize şimdio tarlalar.Onlaratmışlar çöplüğemavi gökleri ve düşlerini. Haykırmalısın,makinelerin gürültüsünüaşıp geçmelisenin sözcüklerin,Aşıp geçmelimeydanları, bomboşluğu.Ben haykırdım yıllarcasonsuzca…Bir araya topladım herkesi:Fabrikamakinelerve …
Şub 23
Ruhunu saklayacak bir yer
Bir yeri olmak ya da olmamak, işte bütün mesele,Ruhunu saklayacak bir yer. Bir coğrafya,nasıl olursa olsun, düşleri beslesin, içindehayallerle ve çılgınlıklarla ilerlensin yeter.Bir yer. Soğuğu iliklerine kadar işlese,korkudan ve üzüntüden iki büklüm olsan bile.Yoksul bir yer belki ya da yıkıntılıUzakta, terk edilmiş, her şeyden ayrı.Seni barındıran, seni koruyan bir yer.Yaşadığın, düşündüğün, sevdiğin bir yer.Olma özgürlüğünü …
Şub 23
GİTME O GÜZEL GECEYE TATLILIKLA
Gitme o güzel geceye tatlılıklaİhtiyarlık yanmalı ve saçmalamalı gün kapandığında;Öfkelen, öfkelen ışığın ölmesinin karşısında. Akıllı adamlar, bilmelerine rağmen karanlık uygundur sonlarında,Sözleri şimşek çaktırmamış olduğu için onlarGitmezler o güzel geceye tatlılıkla. İyi insanlar, son defa ellerini sallarlar, bağırarak ne kadar parlakDans edebileceğini güçsüz eylemlerinin yeşil bir koyda,Öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölmesinin karşısında. Vahşi insanlar güneşi uçarken yakalamış …