Şiir Antolojim

En çok yorum alan yazıları

  1. Son Hatıra — 2 yorum
  2. Hüzünlü Bahar — 1 yorum
  3. Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
  4. Çamur Etkinliği — 1 yorum

Yazarın yazıları

Soneler

I Sevgilim bak, geçip gidiyor zaman;Aşındırarak bütün güzel duyguları.Bir yarım umuttur elimizde kalan,Göğüslemek için karanlık yarınları.Ağzımda ağzının silinmez ılık tadı,Damağımda kösnüyle gezinirken;Yüreğimde yılkı, aklımda ölüm vardı,Dışarda rüzgar acıyla inilderken.Unutulmuyor ne tuhaf dünya işleri,Seninle bir döşekte sevişirken bile.Düşünüyorum hüzünlü genç anneleri,Çarşılarda, pazarda ellerinde file. Bu kekre dünyada yazık geçit yok aşka;Bir şey yok paylaşacak acıdan başka. …

Devamını oku

Yerleşik Bir Yabancı: Metin Altıok

‘’Ben Metin Altıok, adanmış yüreği imgelerin. Türkçenin gece gezen mahalle bekçisi’’ İzmir’in Bergama ilçesinde 1941 yılında Göçbeyli isimli bir köyde dünyaya gelir Metin Altıok. Orta halli bir ailenin ilk çocuğu. Yaradılış itibari ile içe dönük, çok konuşmayan, çok konuşulmasına tahammülü olmayan, utangaç bir çocuk. Fiziksel olarak yaşıtlarının gerisinde, cılız ve ufak tefek bir görünüme sahip. …

Devamını oku

Görüşürüz İhtiyar

İnsan ömür boyu kendine dolanan bir bağGibi konuştu, gibi söyledi, gibi sevdiSeyrek neşe, biteviye dalgınlık, borçlu sabahlarBir şehrin ortasında hep yaşıyor gibi yaptı İlkeli ve tarafsız bir haber gibiydi yeryüzündeHerkes dinliyor gibi yaptı, çiçekler hariçHiçbir markaya yer açmadığı göğüs kafesindeBiraz tütün biraz susam kırıntıları vardı Herkes derdi, herkes farklı yerlerinden sancıyorOysa kader bulanık değil, her …

Devamını oku

Sınıfı geçmek için dua

kendimden başkakimseye kızmıyorumkendime yakıştırmadığım her davranışher sözkalbimiiçinde Yusuf’un olmadığı bir kuyuya düşürüyoryaşamaktansınıfta kaldımoysasınıfımı geçmek için anneme söz vermiştim ölüm hak, ecel gerçekancak merhametsizlikten deölüyor insanlar omuzlarımda dağlaravuçlarımda ardıç kuşutaşıyorumve kalbimde umudum Allah’ım…her hatamdan sonra merhametinleyeniden fırsat veriyorsunutanıyor, nadim oluyor ve şükrediyorumkonuşmaya sözüm, başımı kaldırmaya yüzüm yok. Allah’ım…gönlümü, davranışlarımı, sözlerimisıraya koymama yardım etgünahkarım, başım önümde, mahcubumcennetindenayakta …

Devamını oku

Marina Tsvetayeva ya da Alabuga’da Ölmek

Tavan arası penceresinden görüyorsun tepeyi, servi ağacını, köylülerin unuttuğu patatesleri bulmak için her alacakaranlıkta keşfe çıktığın tarlayı. Kabukları sen yiyip, içini karnı hep aç olan Mur’a ayırıyorsun. Oğlun öylesine sıskaydı ki zayıflıktan kemikleri sayılıyordu. Önce maviye dönen sonra akşam karanlığında gözden kaybolan bir tepe, hiçbir yere gitmeyen kıvrımlı bir yolun kenarına dikilmiş bir servi ağacı …

Devamını oku

Şairin Ölümü (Marina İvanova Tsvetaeva için)

Yatıyordu. Çehresi, hafifçe yükseltilmiş,solgun ve dargındı dik yastığında,dünya ve dünyaya ait bildiği ne varsa,artık duyularından koptuğundan bu yana,hepsi de umursamaz bir zamanda yitirilmiş. Onu öylece yaşarken görenler, bilmemişlerdi,ne kadar da bütünleşmiş olduğunu bütün bunlarla;çünkü bunlar: O derinlikler çayırlardave sularda, bütün bunlardı çizen o çehreyi. Onun çehresiydi aslında bu enginler,onlar ki, görücüye çıkmışlardı şimdi şaire;korkuyla ölmekte …

Devamını oku

Mektup

Böyle mektup beklenmez,Bir mektup beklenir ancakPaçavra cinsinden bir bez,Çevresinde bir şerit olacakTutkaldan. İçinde -bir kelam.Ve mutluluk. Hepsi o kadar. Mutluluk beklenmez böyle,Böyle beklenen -sondur:Asker selamı top ve fişekle/Ve göğüs içine -kurşununÜç parçası. Kan gözlerde.O kadarcık. İşte böyle. Mutluluk değil -ömür geçti!Rengimi uçurdu rüzgâr!Belki avlunun köşesiVe de kara namlular. (Bir mektubun köşesi:Mürekkep ve füsundan!)Ölüm uykusu içinKimse …

Devamını oku

Şiir

Aklımda başka, bambaşka şeyler,Peşinde gibi bulunmaz hazineninAdım adım, birer birerYoldum tüm gelinciklerini bahçenin Tıpkı öyle, bir gün, bir kurakYaz günü, kıyısında bir tarlanınKoparıp alacak başımı ölümKayıtsız ve dalgın Marina İvanova Tsvetaeva

İşte bir tarla kuşu

İşte bir tarla kuşu,İşte bir hanımeli,İşte avuç avuçmuş,İşte dökülmüş gitmiş. Marina İvanova Tsvetaeva

Eşya

Koparırlar hayattan Çekerler hayata geneEllerinde oyuncağız.Evire çevire.Yaşayacaklar gibi sonsuzEdinmeler – –Bir dönem soğuruzAzalırlar eskidiklerindenÖnce umursamazkenBaşlanırsa toplanmaya eşyaUmutlusunuzUzun yaşamalardan.Çocuklara kalmasıÇocuklar – –Hızlı değişmeAlaylı bakışları.Bir yaştan sonraEşyalara düşmeniz – –Bu demek kiGönlünce yaşamadınız. Behçet Necatigil