Lâhit Kapağı Ayetleri
“… onlar ki
çölde remil attılar aşka
ve içini göstermeyen
gözlerle baktılar…”
durmadı yağmur gece boyu
bulutlara gizlendi ay
kapkaranlık kentin lâğım suları
kıyılarıma vurdu aynı ritimle;
bitek rüzgarlar ekti toprağıma
sessiz konuşan bir çift dudak…
“… ve onlar gece boyu
ten teneşirinde
ölü bedenlerini yıkadılar…
… ki onlar mahçuptular
mahrem yerleriy’çün…”
sınırımın başlayıp bittiği yerde
resmi tarihe benziyordu
insan yüzleri ve bavullarında
naftalinli bir yaz taşıyorlardı
buzul çağından kalma; sesleri
cıva buharı yüklüydü
“… ve onlar
küçük dünyalarına büyük
yalnızlık sığdırdılar… “
Emre Gümüşdoğan
