Artık Kullanamam Seni

artık kullanamam seni
bir gül olarak aşk şiirlerimde
çok büyümüş, çok güzelleşmiş
çok ama çok kendin olmuşsun

şimdi ancak seyredebilirim seni
bir nehri seyreder gibi
bir nehir ki yatağını bulmuş
tadını çıkarıyor her kıpırtısının

her kıvrılışının, her balığının
ve karla kaplı o mor dağların
ardında güneşin her batışının
benimdir o dağlar, yalnız benim

yol açtığın için sen onların içinden
ancak yansıtabilirim kendimi şimdi
senin durgun akan sularında
üstüne dökülen çiçek yaprakları

mavnalar ve ıssız maden kentleri gibi
aşıkların kafayı çekip o kentlerde
senin ayışığında boğuluyorlar
ve kıyıya vuruyor cesetleri
düşlerde buluştuğumuz o uzak ülkelerde

Enrik Nordbrandt