otuzuncu kattan düştü gülümseme halkın ortasına
otuzuncu kattan bakıyorum burası çok fazla ankara
ağır havalardan ağdalanan ağır ağır dağlanan
otuzuncu kattan manzara çok fena çok can aldı
canımı sıktım mesela masada oturan vıdıvıdılara
canımı sıktım bıraktım üzüntülü kırlara
kıyamadım sesindeki sessiz sevince
kıyamadım ve dedim ki hadi şimdi adalara
gidelim gitmek birikirse bir adamın içinde
iki de bir homurdanıyor deniz dalgaların göğsünde
açılmış yaraya kimse bakmıyor sevgili arkadaşım
azalarını azaltıp gitti bak güneş
hatırası hayale dar gelse de
geçici bir mutluluğu onaylıyor leylekler burada
otuzuncu kattan düştü güzellik kalbimin ortasına
ipinci bir su değiyor aradaki sızıya
Cafer Keklikçi
