Feryat,
Bir servinin gölgesini düşürüyor
Rüzgâra.
( Bırakın bu ölüm geçidinde ağlayayım, bir başıma)
Bu cihanda her şey kırılmış diğeri içinde
Suskunluk dışında hiçbir şeyi kalmış insanın.
(Bir başıma ağlayayım bu ölüm geçidinde, bırakın)
Çarklar, Aydınlığını yitiren ufku
Öğütmüş dişleri arasında
(Size söyledim, bırakın ağlayayım bu ölüm geçidinde)
Ahmed Şamlu
