Kapat kapıları gece girmesin
Seninle kimsesizliğimin arasına
Bir demiryolunun uzadığı kadar,
Uza içime.
Kıvrıl.
Trensiz bir demiryolu kadar
İşlevsiz şimdi ellerim
Ellerim soğuk
En az raylar kadar.
Kapat kapıları gece girmesin,
Korkuluklar dışarıda
Yalnız kalmasın.
Bir yerlerde birleşeceğimiz yalan
Vazgeç, sessizce git
Kimse bilmesin.
Kimse bilmesin beni sevmediğini
Bekçi uyuyor
Bir yolcu arada yakıyor sigarasını
Ensesi üşüyor
Bunun bize faydası yok
Tren gelmiyor bizim şehrimize
Gelmesin.
Kapat kapıları gece girmesin
Işığa tutsak kelebekler
Ne kadar özgür
Sessiz ve davetsiz gelen ölüm
Uzak olsun senden
Ölüm gelmesin
Saçlarının yüzüne davetsiz düşüşü
Uza içime, alnına perçem
İstasyon büfecileri
İşsiz kalmasın
bizim şehrimize tren gelmesin
sen git, ellerim soğuk
raylar bilmesin.
Ellerim demiryolu
Sensizliğim tren
Kalbime doğru
Uza içime
Giderken ardından bıraktığın yolcu
Korkuluk artık bu şehre
Kuşlar gelmesin.
Özgür Ballı
