Kız çocukları kuş yavrularına benziyor. Doğdukları yuvada anne-babalarının gözetiminde hızla büyürler. Zamanı gelir kanatları ile uçma denemelerine girişirler. Kısa bir süre uçarlarsa da yine yuvaya dönerler. Nihayet o gün gelir ve bir daha dönmemek üzere uçup giderler.
İnsan yavrusunun bir farkı, yuvadan uçsa da ailesini ve yuvasını unutmaması, o yuvanın her zaman yuvası olduğunu bilmesi sanırım.
İki yıl önce kızımı üniversiteye yolladığımda kendisine şöyle dediğimi hatırlıyorum, ‘kızım bugün seni bu yuvadan okuluna yollarken seninle biraz da vedalaşıyorum. Çünkü sen bu çıkışınla yuvandan da çıkmış oluyorsun. Yoo üzülme! Üzülmen için demiyorum, bu işin doğası böyle, 2 yıl sonra gelecek ve kısa bir süre sonra da ya iş ya da evlilik nedeniyle çıkıp gideceksin.’
Rahmetli babamın benim için 3 defa ağlamasına şahit olmuştum: İlk hatırladığım sünnet olurken; kirvemin kucağında ağzıma lokumlar tıkılırken, babamla göz göze gelmemle ağlamaya başlamam bir olmuştu; çünkü babam ağlıyordu, bir terslik vardı ve bu benim de ağlamam için yeterli bir sebepti.
İkincisinde 20 yaşındayım; yaşayıp yaşamadığıma dair endişeler yaşattığım iki yıllık bir ayrılık sonrası bir akşam, açık dış kapıdan avluyu geçip odanın kapısını açıyor ve sessizce odaya giriyorum. Yer sofrasındaki annemin sırtı kapıya dönük, babam tam karşımda, elindeki kaşığı ağzına götürürken göz göze geliyoruz. Lokmalar boğazında düğümleniyor ve “Ahmedim!” deyip sessizce ağlamaya başlıyor. Ne olduğunu anlamaya çalışan annem arkasını dönüyor ve beni görmesiyle o da “Oğlum!” diye hıçkırarak ağlıyor. Bende sofraya oturuyor, elime kaşığı alıp gözyaşlarına eşlik ediyorum.
Son olarak evlendiğim gün; tören akabinde kolumda eşimle evden içeri girerken bir kenarda babamın ağladığını gördüm. O an bunları sevinç gözyaşları sandığım için bu defa ağlamayıp tebessümle geçiştirdim.
Günlerdir boğazım düğüm düğüm. Kısa kısa ağlama nöbetleri geliyor. Yaz yağmurları gibi görünüyor ama içimde fırtına bulutları, gök gürültüleri ve şimşekler. Hazırım diye bir şey yokmuş. Her fırsatta bu yeni evliliğe, bu yuvaya dair acemice dualar: Rabbim kadelerini güzel eyle, sevdir. Birbirlerine olan muhabbetlerini artır. Sofralarına bereket, hanelerine huzur ver. Hayırlı ve salih evlatlar nasip et. İlâ âhir…
