2
İşte günlerden bir gün Ela gözlüm,
Yeni bir başlangıçta bitecek ömrümüz.
Amenna ve Saddakna,
Bari hoşça geçse günümüz…
Hangisine tasa edeceği, şaştık.
“Ölüm derdi, kalım derdi” derken
Dimyata pirince giden misali,
Yolun ortasına ulaştık…
Ölüm bir hatıra gibidir insanda,
Kah hatırlanır, kah unutulur.
Fakat bir gün, bir gün nihayet
Gözle görülür elle tutulur..
Şimdi taştan çıkardığım ekmekle,
Çorba içmekteyiz sıcak sıcak.
Fakat kim diyebilir ki Turgut,
Hatıra olmayacak?
Unutmak istiyorum zaman zaman,
Ne yapsam, ne etsem olmuyor,
Kabulleniyorum,
Kabulleniyorum da- gelgelelim
İçim içimi yiyor..
Nasıl ki, unutamaz insan
Bir kez gerçekten sevdi mi..
……………………
Senin anlayacağın Ela gözlüm şimdiden
Alıştırıyorum kendimi…
Turgut Uyar
