-I-
hızla akan bir ırmak gibi
aktı ömrümüz yalnızlık denizine
sözler azaldı, sesler azaldı, yıldızlar
azaldı
bir sen azalmadın Zehira
içimde bir kuşku gibi büyüyen gözlerin
büyüdü, büyüdü, büyüdü
bir volkan gibi patlayarak yüreğimde
düşüncemin mihrabı oldular
gecenin bütün ışıkları sustu
bütün sesler eksildiler ömrümden de
bir sen eksilmedin Zehira
kör bir gecenin içinde büyüttüm ellerimi
bundandır bunca üşümesi sözcüklerin
bundandır bütün rüzgarlarda sağır
bütün yağmurlarda eksilmesi gecenin
zamanda bir yağmur gibi vurdu yüzüme gerçeği
aynalarda kaybettim tüm kusursuzluğu
bir sen kaybolmadın Zehira
yollar yürüdükçe incelir
zaman eksildikçe sızar kabuğundan
birde acı ve bir uçtan bir uca vardığımız muamma
ve sanki gözlerimizde büyüyen bu dünya
bizsizde dönecekmiş gibi korkuyla düşü-nü-p
kapılır dururuz ya yarının boşluğuna
ben bütün harfleri susturdum işte
kelimeleri düğümledim yalnızlığa böylece
bir seni susturamadım içimde Zehira
-II-
aşk, bir ayrılıktan geriye yalnız kendini bırakır
aşk, kendini bırakır yalnızca bir uçurum yankısı gibi
dönüp yine kendini bulacağı yalnızlıkta
aşk, bir yalnızlık bırakır yalnızca
yalnızca bir aşk bırakır yalnızlığı
aşk, yalnızca
bu mevsimde böyledir ya
kıştan yaza dönerken Zehira
bir yanımız yağmur artığı keder
bir yanımız güneş yanığı umut
dönüp durduğumuz bu semanın altında
sesler yankılanıyor Zehira
‘beni unut, beni unut, beni
unut’
unutmak diyorum
benzetmeye çalışarak bir nesneye
unutmak diyorum
bir bıçağın keskin tarafı gibi
dokundukça kanıyorum
daha çok unutmak için seni Zehira
ne kadar kanım dökülecek
bilmiyorum
-III-
anılar unutmanın celladıdır Zehira
ne çok büyüttük kelimeleri hatırla
ve ne çok susturduk geceleri
yürüdüğümüz yollar geliyor aklıma
çocuk gülüşünle yeşeren ilkbaharım
sana çocukluğumu anlattığım
bodrum yazını hatırla
çünkü ben hiç unutmadım
anılar Zehira anılar
yani şiir okumaktan kuruyan dudaklarım
yani izlediğimiz filmler
yani o filmlerde hayatımızı arayışımız
yani ellerin Zehira, ellerin
dokundukça büyüdüğüm
büyülendiğim ellerin
-IV-
şimdi soğuk geceler büyütüyorum koynumda
daha az gülüyorum daha çok susarak
aşk eksilmez bir yaradır kalbimde Zehira
büyüyen bir yaradır ki aşk
ben yalnızca aşkta küçülüyorum
-V-
hızla akan bir ırmak gibi
aktı ömrümüz yalnızlık denizine
sözler azaldı, sesler azaldı, yıldızlar
azaldı
bir sen azalmadın Zehira
olsan da, olmasan da…
Adem Erdoğan
