Dallarında defne ağaçlarının
İki karanlık güvercin gördüm,
Biri güneş,
Aydı diğeri.
Ey Küçük komşularım!
Neresi olacak söyleyin kabrimin yeri?
—Eteğimin dibinde. Diye söylendi Güneş.
—Gırtlağımın içinde. Dedi ay.
Oysa toprağı ben,
Bir parça bilip kendimden yarardım
İlerlemek için sürekli,
Kardan iki kartal gördüm sonra
Ve baştan ayağa çıplak bir kız
Ki kartallardan biri ötekiydi
Ama kız hiç kimse değildi.
Ey küçük kartallar,
Söyleyin bana bir!
Neresi olacak mezarımın yeri?
—Eteğimin dibinde. Diye söylendi Güneş.
—Gırtlağımın içinde. Dedi ay.
Dallarında defne ağaçlarının
İki çıplak güvercin gördüm,
Biri ötekiydi,
Ama hiç kimse değildi ikisi.
Federico Garcia Lorca
