Evvel Zamandı

Bir vardı bir yoktu
evvel zamandı
Alnı kınalı gelinlerin
duvağından sızardı ay ışığı

Aşk;
Tavan arası rutubetinde
Naftalin kokulu bir bohçada
El değmemiş, simli bir duaydı

Aşık;
Kirli şehrin sokak aralarında
hayatı tekmeleyen
cananın avuçlarına ömrünü akıtan
az yaşayıp çok ölendi

Hayat;
Gece ve gündüz kavgasında
serçeleri saklayan ,
Öksüz çocukların saçlarını okşayan
Mazlumun alnını öpen
Aşıkların duasıyla ağlayandı

Zaman/e ;
kadir kıymet bilmeyen
üstünde tepinirken
son nefesini veren aşığı
oldum olası hiç sevmeyendi.

EzHeR