Dostlarım vardı, arkadaşlarım vardı
Çocukluğumun günleri, neşeli okul günleri
Gitti gelmez artık geri, bildik insan yüzleri.
Sabahlara kadar gülerdik, eğlenirdik
İçerdik canımdan çok yakınlarımla
Gitti gelmez artık geri, bildik insan yüzleri.
Aşıktım ki aşkım kadınları en güzeli
Kapandı artık kapısı, göremem onu ben
Gitti gelmez artık geri, bildik insan yüzleri.
Bir arkadaşım vardı, dünyanın en iyi insanı
Nankör gibi, bıraktım dostumu birden
Bıraktım, onu da geçmiş dostlara kattım.
Çocukluğumun anılarına baktım, hep düş,
Dünya geçtiğim bir uzun çöl gibiydi
Bulmak için aradım bildik yüzleri.
Canımdan çok sevdiğim, kardeşimden yakınım
Niçin benim babamın yuvasında doğmadın
Böyle konuşabilirdik seninle bildik yüzlerden.
Kimi ölüp gittiler, kimi beni terk etti
Kimi benden alındı, şimdi tümü yok artık
Hepsi hepsi gittiler, bütün bildik yüzleri.
Charles Lamb (1775-1834)
Çeviren:Erdal Ceyhan
