Kalmak
-evet!-
Ve kendi hüznünü
akşamları
Terkedilmiş kuyulara bırakmak,
Kendi acının feryadını
Fırtınanın kükreyişine
koyvermek,
Yerinde duramayan ruhunun inleyişini
Yağmurun gürültüsüne
katmak.
Kalmak
evet
kalmak
Seyre koyulmak
evet
seyre koyulmak
Yalanı:
Riyayı kimsenin gizlemediği şehirde
Ömür ne şâhâne geçiyor
Ve hemşehrilerimin sadâkati
yalnızca
bunda
Ahmed Şâmlu
Artık yer yok
Kalbin hüzünle dolu
Sıcak mavi rengini yitirdi senin göklerin.
