Senin gözlerin mavi, yeşil, kara.
İndir onları yere, bakma sakın hayata.
Senin ellerin güzel Asiye, parmakların ipince.
Severim seni ama olmuyor bulaşıklar kalınca.
Asiye severim seni, sen bana hayat verdin.
Bana yemek verdin Asiye, suyumu elinden içtim.
Çocuk verdin bana üç demedin, beş demedin.
Elbet vereceksin Asiye, lafımı iyi belle!
Ben seni karım ettim.
Seni bensiz yarım ettim.
Yuvamın sultanı ettim, saçını süpürge ettim.
Asiye, ben seni kadın ettim.
Bir yere gidemezsin!
Seviyorum lan seni, ütüyü kim yapacak?
Seviyorum lan seni, ütüyü kim yapacak?
Asiye, çocukların karnı aç.
Az vurduysam ne olmuş, hemen annenlere kaç!
Asiye, ben sevmesem seni, vurur muyum hiç öyle?
Aşkımız ölümüne değil miydi sen söyle?
Asiye, gitme dedim!
Bak çok pişman olacaksın…
Ben erkek kalacağım, sen mevta olacaksın…
Sana “abartma” derler, derdini kime anlatırsın?
Anlatamazsın Asiye, eve dön!
Anlatamazsın Asiye, eve dön!
Evde severim ben seni öldüresiye…
Zeynep Arkan
