Meyvesiz Erik Ağacı

Baharda meyve vermedi erik ağacı
Utandı –
Buruk baktı yapraklarına
Çıplak dallarına
Ve ağladı
Ve mahallenin veletleri -meyve hırsızı-
Hiç taş atmadılar
Küçümseyerek baktılar ağaca
Ve gittiler
Öylesine yüzüstü ve öylesine yapayalnız
Erik Ağacı
Artlarından onlara özlemle baktı
Ve ağladı
Ve mahallenin bayları bayanları
Ayrımsamadılar
Zavallı erik ağacını
Ki öylesine yararsız – öylesine suçlu
Ağladı
Yalnız kara bir kedi -gölge dostu
Güneş gibi sarı gözleriyle
Uzun uzun süzdü erik ağacını
Ve yer yurt edindi
Dört enik getirdi gölgesine ağacın
Şimdi erik ağacı
Hazla uzatır serin şemsiyesini
Yavrucuklar azılı güneşinden yazın
Kavrulmasınlar diye