Sevdiğim insanlar gidemediğim şehirler gibidir…
gidipte göremediğim , , görüpte kalamadağım..
sevipte alışamadığım..
alışıpta ölemediğim şehirler gibi…
sen o şehirlerden İstanbul gibisin…
gözlerin gökyüzü…
saçların beykoz sırtlarındaki sümbüller..
sesin boğazda ki balıkçıların çığlıkları..
kokun beyoğlu..
gülüşün pierre lotide bir kahve molası…
susman ortaköy…
sana gelipte kalmak var..
kalıpta uyumak var..
sessizce ..
hıçkırıklarla ağlamak isterken sırtına yaslanmak var…
herşeyi bırakıp sadece seninle konuşmak var…sadece
bir şehir dinler gibi..
o şehrin bir tepesinde..
rüzgarı dinlemek var…
nefesini hisseder gibi..
seninle dost olmak var…
ey güzel kadın
hem kavgasın, hem huzur,
hem dertsin hem çare…
hem tatlı hem huysuz
kah acı kah tatlı..
sevdiğim insanlar şehirler gibidir..
senin gibi..
İstanbul gibi…
Hakan Gülhan
