Ellerin yüreğin olmakta ellerimde
Bir sıcak öyküye yaslanır bu şehrin akşamları
Yarı yaşanmış gün ortasından
Kopardığımız bir andır göğsümüzde gürleyen ağrı.
Her kaçırdığın bakışında kendime yakalanıyorum
Utanıyorum ve saklıyorum ellerimi
Saklanıyorum senden, kendimden
İkindi sonrasından ve tevbemden.
Kaybettiğim her adres gönlüne çıkar
Ben hep kaybolduğum şehirlerde bulurum kendimi
Soruyorum toplayıp bütün sorularımı
Bu şehrin kalbi var mıdır senden başka.
Gidersem bir ince silüettir hatıraların kalbi
Gelmek gitmemektir derim
Gidememektir bakışının düşmediği yere
Geceye, gündüze ve güneşin doğduğu yere.
Erdal Çakır
[Sultana Mektuplar, Nisan 2011]
