Kiraz Çiçekleri her yıl yeniden açarlar Kyoto’da. Genç kızlarının kalbi ürkektir, mutlulukları ise mevsimlik kiraz çiçekleri gibi geçicidir.
*
Çieko, parmaklığı tutup uzun süre baktı arkasından. Naeko, hiç dönmedi. Çieko’nun perçemlerine düşen hafif bir kar hemen eridi.
*
Çieko: “Mutluluk kısa sürer, yalnızlık ise çok uzundur. Böyle değil mi?” dedi. “Yatalım da öyle konuşalım bundan ötesini …”
*
“…Bahar ne çabuk uzaklaşıyor, değil mi?”
*
…Sadece bir yıl için de olsa severek kullanılacak obiler dokumak daha hoşuma gider.
*
Ben kendi payıma torunların torunları için kimono kuşakları dokuyayım istemem…
*
Çieko, kocamış ağaçların gövdesinde yine menekşeler açmış olduğunu görünce: “Bu yıl da açtılar!” diye aklından geçirdi…
*
“…kiraz çiçekleri altında bile yalnızlık duyulduğu saatler olur; herşey insanın kendisini o anda nasıl hissetmesine bağlı !…”
Kiraz Çiçekleri (Kyoto) / Yasunari Kawabata
