Sen benim incelticimsin
Bana Cemal’in yadigârı
Sen doğmadan sevmişim seni
Ölüm bahanesiyle kapanmadan kalbim
Ki ölülerin papatyasıdır kasımpatılar
Hadi gel kırlara gidelim
Ben bulutlarımı sundum sana
Sen yeşillerini uzattın dallarının
Kuşlar sığınacak bir yer buldu ama
Sözcükler yitip gitti ağaçlar kaldı ortada
Sığındık pul çiçeğine mühür çiçeğine
Yıpranmış mektuplar gibi iki gözü iki çeşme
Birine sen ağladın birine ben
Bu senin gözyaşın bu da benim / bak
Bak o bulut hep başımın üstünde
Olmasaydı / o öpücüğü de unuturdum çoktan
Oturduk beraber bekledik Cemal’i
Beklemek bu kadar güzelken
Hüzünlü bir istasyondu Kadıköy
İyi kötü yaşayıp giderken
O gün bugündür kaç ay salınıp geçti
Gökyüzünden / dönmedi Cemal ‘Sevda Sözleri’ nden.
Ahmet Ertan Mısırlı
