—Sahir, benimle gel, gecenin hâli pek güzel.
Çamlıkta nefti gölgelerin raksı pek şiir;
Bak kollarım nasıl mütehâlik, küşadedir,
Gel aşkımızla mezcedelim şiiri, haydi gel!
Geldim; rükûd-i leyl-i perişan eden sesin.
Hulyalarımla titredi, ah isterim ben.
Çıksın o ses semaya, bir ilham-i yasemen
Yüksekliğiyle sine-i encümde titresin.
Geldim, seninle kolkola…
—yok…
—leb belep.
—hayır…
—aguşuna gömülse vücudum pür iştiyak,
Gaşyolarak öyle çamların altında bir asır,
İster misin?
—ve bir daha artık uyanmasak;
Enzar-i Kehkeşan ile puşide, gizlice,
Olsak feda seninle bu çılgın teheyyüce!
Celal Sahir
